هيچ كودكي نگران وعده بعدي غذايش نيست،زيرا به مهرباني پدرومادرش ايمان دارد

اي كاش ما هم مثل او به خدايمان ايمان ميداشتیم

کوروش کبیر و عزیز فرمود:بیادتان مى آورم تا همیشه بدانید که زیباترین منش آدمى، محبت اوست پس؛ محبت کنید چه به دوست، چه به دشمن! که دوست را بزرگ کند و دشمن را دوست.

کودکی را دوست داشتم روزهایی که به جای دلم ، سر زانوهایم زخمی بود...

نبودن هايي هست كه هيچ بودني جبرانشان نمي كند..... كساني هستند كه هرگز تكرار نمي شوند.....وحرفهايي كه معنيشان را خيلي دير مي فهميم.........

آنچه می خواهیم، نیستیم و آنچه هستیم، نمی خواهیم. آنچه دوست داریم، نداریم و آنچه را داریم، دوست نداریم... وعجیب است هنوز امیدوار به فردایی روشن هستیم... ساعت ها را بگذارید بخوابند! بیهوده زیستن نیازی به شمردن ندارد...

در نهان، به آناني دل ميبنديم، که دوستمان ندارند... و در آشکارا از آناني که دوستمان دارند غافليم. شايد اين است دليل تنهايي ما...

دوری از این دیده ، اما باز یادت میکنم. حرمت این آشنایی فرش راهت میکنم. در فراقت ، غم حصار خنده هایم را شکست. باز هم از انتهای دل صدایت میکنم . . .

بي تو تمام ثانيه ها سال ميشود. گلبرگ هاي خاطره پامال ميشود. من انحناي دايره اي از نگفتنم. بي تو زبان شاعر من لال ميشود. بي تو نگاه مردم بيگانه عشق من. باور نکن که عاشقت اغفال ميشود. در حسرتم که پر بکشم تا خدا بگو. آغوش تو براي تنم بال ميشود؟ من با تو ميرسم به غزلهاي چيدني. دور از تو سيب قافيه ام کال ميشود. بي تو دلم شکسته تر از چهره کوير. طرحي سراب گونه ز آمال ميشود...

امروز هم، کنار فاصله هامان، نشسته ام. امروز هم، دلم، لبالب از اشتیاق توست. باتو، تمام شده این نا تمام من. باتو، لبریز از ستاره شده آسمان من. باتو، قرار گرفته دل بی قرار من. با من بگو، بگو، بگو ای انتظار خوب، آیا تو هم شده ای بیقرارِ من ؟؟!